λυκίσκος

λυκίσκος
Κοινή ονομασία των δικοτυλήδονων φυτών του είδους Humulus lupulus, της οικογένειας των κανναβινιδών. Είναι πολυετής αναρριχώμενη πόα με κληματώδεις, γωνιώδεις βλαστούς, που ανανεώνονται κάθε χρόνο και φτάνουν σε μήκος τα 5-10 μ. Έχει καρδιοειδή και πριονωτά φύλλα, τα οποία είναι τραχιά στην επάνω επιφάνεια. Ο λ. είναι δίοικο φυτό με άρρενα άνθη κατά φοβοειδείς βότρυς και θήλεα κατά ωοειδείς πρασινοκίτρινους κρεμαστούς στροβίλους ή κώνους· οι τελευταίοι φέρουν πολυάριθμους αδένες, από τους οποίους εκκρίνεται η λυκισκίνη, ουσία με δυνατό άρωμα και πικρή γεύση. Είναι αυτοφυές σε όλη την Ευρώπη. Οι στροβιλοειδείς ταξιανθίες χρησιμοποιούνται στην παρασκευή μπίρας, στην οποία προσδίδουν το γνωστό ευχάριστο και αρωματικό πίκρισμα. Ο λ. καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα, κυρίως στην κεντρική Ευρώπη. Οι κώνοι συλλέγονται στην αρχή της ωρίμανσης, συνήθως μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου. Ο λ. συναντάται αυτοφυής σε δροσερές περιοχές σχεδόν σε όλη την Ελλάδα και είναι γνωστός ως αγριόκλημα. Καλλιεργείται επίσης σε διάφορες περιοχές της χώρας και κυρίως στην Ήπειρο, όπου παράγεται το 80% του συνολικού λ. της Ελλάδας. Στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης χρησιμοποιούν τους νεαρούς βλαστούς και τα φύλλα για να αρωματίζουν φαγητά και σαλάτες, όπως επίσης και για χορτονομή. Οι ταξιανθίες του λυκίσκου χρησιμοποιούνται στην παρασκευή της μπίρας, στην οποία προσδίδουν τη χαρακτηριστική πικρή γεύση.
* * *
ο (Α λυκίσκος) [λύκος]
νεοελλ.
βοτ. κοινή ονομασία τού γένους αγγειόσπερμων φυτών δικότυλων φυτών humulus που ανήκουν στην οικογένεια κανναβίδες, οι κώνοι ενός είδους τού οποίου χρησιμοποιούνται στη ζυθοποιία και στη φαρμακοποιία
αρχ.
1. (κατά τον Ησύχ.) «ἡ μὴ ἔχουσα ἀξονίσκον τροχαλία, τρῆμα δὲ μόνον ἢ ἄνοδος δόματος».

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Λυκίσκος — masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λυκίσκος — ο αναρριχητικό και αρωματικό φυτό που οι καρποί του χρησιμοποιούνται για την παρασκευή μπίρας, το ζυθόχορτο …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Λυκίσκον — Λυκίσκος masc acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Λυκίσκου — Λυκίσκος masc gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Λυκίσκῳ — Λυκίσκος masc dat sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • -ίσκος — ίσκη, ίσκον (ΑΜ ίσκος, ίσκη, ίσκον) επίθημα ουσιαστικών τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται σε ΙE * isko και απαντά κυρίως σε αρσ. και σπανιότερα σε θηλ. και ουδ. ονόματα. Το γένος τών λ. σε ίσκος ( ίσκη, ίσκον) καθορίζεται συνήθως από αυτό τών… …   Dictionary of Greek

  • ζυθόχορτο — το το φυτό λυκίσκος, το ζυθοβότανο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ζύθος + χόρτο. Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Ακρόπολις] …   Dictionary of Greek

  • λύκος — I (Βοτ.). Κοινή ονομασία του φυτικού γένους Orobanche της οικογένειας των οροβαγχιδών. Τα φυτά αυτά, που είναι γνωστά και με την κοινή ονομασία λυκόχορτα, είναι δικοτυλήδονα φυτά που αναπτύσσονται ως παράσιτα. Έχουν παχύ, σαρκώδη βλαστό, χωρίς… …   Dictionary of Greek

  • μοράβια — (τσεχ. Morava, γερμ. Mahren). Ιστορική γεωγραφική περιοχή (26.095 τ.χλμ., περ. 4.000.000 κάτ. το 1999) της Τσεχίας· αποτελεί, μαζί με τη Βοημία, μια από τις δυο περιοχές που αποτελούν την Τσεχία και διαιρείται διοικητικά στις επαρχίες της Βόρειας …   Dictionary of Greek

  • ουρτικώδη — Τάξη αγγειόσπερμων δικοτυλήδονων που περιλαμβάνει διάφορους τύπους φυτών, ξυλωδών ή ποωδών, που κατατάσσονται σε τέσσερις οικογένειες: κανναβινίδες (καννάβι), μορίδες (φίκος, μουριά), ουλμίδες (φτελιά) και ουρτικίδες (τσουκνίδα)· κατ’ άλλους, η… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”